پرورش و نگهداری از گل لیلیوم ببر

گل لیلیوم ببر (Lilium lancifolium یا L. tigrinum) یک گیاه چند ساله است که از پیازهایی که برگهای تسمه ای و ساقه های طولانی تولید می کنند و در تابستان گلهایی زیبا و شکیل می دهند ، می توانید پیازها را در پاییز یا بهار بکارید و انتظار داشته باشید تا اواسط تا اواخر تابستان شکوفا شود. گلبرگ های گل نارنجی  دارای لکه های تیره هستند. گیاهان به ویژه هنگامی چشم نواز هستند که چند پیاز را با هم گروه کنید یا از آنها به عنوان حاشیه استفاده کنید. شکوفه شکوفایی بیشتری نسبت به اکثر لیلیوم ها دارد و در هر ساقه ده گل تولید می کند.

همچنین مطالعه کنید : چگونه گل ببر پرورش دهیم

در سیستم طبقه بندی رسمی لیلیوم های باغی ، لیلیوم ببر در گروه Division 9 قرار می گیرد که سایر گونه های خالص را نیز شامل می شود. با این حال ، L. lancifolium مدت زیادی است که برای پیازهای خوراکی خود کشت می شود و احتمالاً نتیجه اصلاح نژاد قرن هاست تا یک گونه طبیعی. گل ها نیز خوراکی هستند ، اما ممکن است گرده گل برای انسان کمی سمی باشد. تمام قسمت های گیاه به طور خطرناکی برای گربه ها سمی است

گل لیلیوم ببر Tiger Lily Care

بومی آسیا ، گیاهان لیلیوم ببر را می توان در مناطق کاشت USDA در   3 تا 9 پرورش داد. به دلیل سختی ، آنها در بسیاری از مناطق نیوانگلند در ایالات متحده به گیاهان طبیعی تبدیل شده اند و اغلب در مسیرهای جاده دیده می شوند. پیازها سالانه با تلاش کمی از طرف شما برمی گردند ، و احتمالاً گسترش می یابند و باعث ایجاد توده می شوند. شما همچنین می توانید این گلها را در یک باغ برش یا در گلدان پرورش دهید.

گل لیلیوم ببر

همچنین بخوانید : گل گلوریوزا لیلیوم : پرورش ، کاشت و نگهداری

نکته اصلی این است که لیلیوم های ببر خود را در محلی با زهکشی مناسب بکارید ، زیرا یک منطقه مملو از آب می تواند پیازها را پوسیده کند .2 سپس ، در طی چند سال اول ، لیلیوم های خود را به طور منظم آبیاری کنید تا سیستم ریشه آنها بالغ شود. پس از آن ، آنها می توانند مقداری خشکی را تحمل کنند و گیاهان نسبتاً کم نگهداری هستند.

شاخ و برگ در قسمت پایین ساقه ها ابتدا می میرند (در اواخر تابستان).  پس از زرد شدن تمام برگها در اواخر پاییز ، ساقه ها را تا سطح زمین بریده و آنها را دور بریزید.

مانند بسیاری از گل ها ، لیلیوم های ببر نیز ترجیح می دهند در مکانی آفتابی رشد کنند. با این حال ، این نمونه های سخت تقریباً به اندازه بسیاری از گل ها در مورد شرایط رشد گیج کننده نیستند. آنها سایه جزئی را تحمل می کنند و در صورت سایه گرفتن از آفتاب گرم بعد از ظهر می توانند از آن بهره مند شوند.

خاک
برای اطمینان از تخلیه مناسب پیازها ، ممکن است لازم باشد خاک خود را با کمپوست یا هوموس اصلاح کنید. پیت ماس ​​، شن و ماسه یا کاه مخلوط شده در بسترها نیز گزینه هایی برای بهبود زهکشی و حفظ رطوبت مناسب هستند. در غیر این صورت ، لیلیوم های ببر می توانند انواع مختلف خاک را تحمل کنند ، اگرچه آنها خاک نسبتاً حاصلخیز و کمی اسیدی را ترجیح می دهند.

آب
لیلیوم های ببر به طور متوسط ​​نیاز آبی دارند. گیاهان بالغ می توانند کمی خشکی را تحمل کنند ، اما آنها هنوز آبیاری مداوم را ترجیح می دهند. اگر منطقه شما به طور منظم باران می بارد ، باید برای شاد نگه داشتن آنها کافی باشد. اگر خاک بسیار خشک باشد ، احتمالاً باید به گیاهان خود آبیاری کنید.

دما و رطوبت
نیلوفرهای ببر در بهار پس از آخرین سرما شروع به رشد می کنند و در پاییز و زمستان خاموش می مانند. تا زمانی که در مناطق رشد آنها هستید ، دما نباید مسئله ساز باشد. پیازها می توانند از دمای یخ زدگی در زمین زنده بمانند ، اما برای عایق بندی آنها از چند اینچ مالچ بیش از محل کاشت بهره مند می شوند.

گیاهان در محیط مرطوب و خشک به خوبی رشد می کنند ، به شرطی که رطوبت خاک مناسب باشد.

کود
نیلوفرهای ببر به کود زیادی احتیاج ندارند. یک لایه کمپوست در اطراف پایه گیاهان یک یا دو بار در سال باید تمام تغذیه مورد نیاز آنها را تأمین کند. در اواخر بهار مالچ کنید تا ریشه ها در طول تابستان خنک باشد. اگر می خواهید گلدهی بیشتری را تشویق کنید ، می توانید از کود 5-10-5 استفاده کنید. هنگام پرورش این گیاهان در خاکهای قلیایی ، تغذیه با کود اسیدی ممکن است کمک کند.

آیا گل ببر لیلیوم سمی است؟

اگرچه پیاز و گل سوسن ببر برای انسان کاملاً خوراکی است (گیاه به احتمال زیاد برای این منظور پرورش داده شده است) ، اما گرده ممکن است برای انسان و حیوانات سمی باشد. داستان برای گربه ها متفاوت است ، زیرا تمام قسمت های گیاه به طور جدی سمی هستند

علائم مسمومیت

مشخص شده است که مصرف مقدار کمی گرده سوسن ببر باعث استفراغ در انسان و حیوانات می شود. برای گربه ها ، زنبق ببر کاملاً سمی است .3 حتی مصرف کمی گلبرگ ، برگ ، گرده – یا حتی آب گلدان گل های شاخه بریده – می تواند منجر به نارسایی حاد کلیه شود. علائم سمیت شامل بی حالی ، استفراغ و کم اشتهایی است. اگر شک دارید گربه شما بخشی از یکی از این نیلوفرها را بلعیده است ، گربه (و گیاه) را بلافاصله برای مراقبت های پزشکی نزد دامپزشک ببرید. به طور کلی ، هرچه درمان زودتر شروع شود ، پیش آگهی بهتر است.

گونه های لیلیوم مرتبط
لیلیوم ببر نارنجی آشنا گونه خالصی است که هیچ رقمی به نام ندارد. با این حال ، L. lancifolium با گونه های دیگر عبور داده شده است تا نسخه های قرمز ، سفید و زرد ایجاد کند. این ارقام غالباً ارقامی بدون نام هستند اما همه آنها دارای لکه های سیاه یا قهوه ای مشخص بر روی گلبرگ ها هستند که به شدت به عقب منحنی می شوند. این دو ویژگی با هم در هیچ یک از انواع دیگر لیلیوم یافت نمی شود.

همچنین بسیاری از گونه ها و هیبریدهای مرتبط دیگر در جنس Lilium وجود دارد. خوشبختانه همه آنها یک باره شکوفا نمی شوند. بلکه رنگهای پر جنب و جوش و اشکال گلدار پررنگ خود را در ماه های ژوئن ، جولای و آگوست پراکنده می کنند. این باعث می شود که آنها متحدان با ارزشی برای باغبانانی باشند که در طول ماه های تابستان طیف متنوعی از گل ها را می خواهند. یشتر باغبانان نیازهای خود را با این سه نوع برآورده می کنند:

هیبریدهای آسیایی: این لیلیوم ها معمولاً از ژوئن تا جولای گل می دهند و نمایش هایی به رنگ های قرمز ، نارنجی ، زرد ، سفید ، صورتی و غیره ایجاد می کنند. این گیاهان ، گیاهانی بسیار بادوام و با رشد آسان هستند که با تلاش کم تکثیر و گسترش می یابند. این لیلیوم ها در سیستم طبقه بندی رسمی در بخش 1 قرار می گیرند.
لیلیوم های عید پاک (هیبریدهای Longiflorum): این سوسن ها اغلب برای جشن های اولیه بهار ، مجبور می شوند در گلدان زود شکوفا شوند. وقتی در باغ کاشته می شوند – یا اگر گیاهان گلدان برای ادامه رشد نگهداری شوند – معمولاً در اواسط تابستان شکوفا می شوند. این نیلوفرها به گل شاخه های شیپوری ، درخشان و سفید تعلق دارند ، به 5 بخش  تقسیم می شوند.
هیبریدهای شرقی: هیبریدهای شرقی ، مانند لیلیوم معروف ستاره ستاره ، از اواسط تا اواخر تابستان شروع به شکوفایی می کنند و دارای گلهای بزرگ با رنگ های غنی هستند. این گیاهان تا حدودی گیاهان لطیف تری از لیلیوم های آسیایی هستند و پیازها ممکن است بعد از چند سال قدرت خود را از دست بدهند و نیاز به کاشت مجدد داشته باشند. اما این گلها بسیار دیدنی هستند و بسیاری از آنها رایحه ای تند و خوش بو ارائه می دهند . لیلیوم های شرقی در بخش 7 سیستم طبقه بندی رسمی قرار می گیرند.

لیلیوم های ببر در بعضی مناطق می توانند گونه ای مهاجم باشند و اگر اجازه دهید باغ شما را تسخیر می کنند. اگر می خواهید لیلیوم های خود را تکثیر کنید ، می توانید این کار را با پیازچه (گیاهان کوچکی که روی گیاه اصلی تشکیل می شود) یا با تقسیم پیاز انجام دهید. در حالت ایده آل ، این کار باید در بهار قبل از شروع فصل رشد انجام شود ، اما همچنین می توانید آنها را در پاییز و در مناطق گرمتر تقسیم کنید.

تقسیم پیاز مستلزم احتیاط و کندن کل گیاه هنگام خوابیدن و جدا کردن آرام پیازهای منفرد است. پیازهای خود را به عنوان گیاهان جداگانه با سمت نوک تیز به سمت بالا جایگزین کنید.

پیازها در امتداد ساقه گیاه در زیر بغل برگها تشکیل می شوند. اگر می خواهید پخش شدن را به حداقل برسانید ، پیازها را بردارید و آنها را دور بریزید. یا اگر می خواهید تکثیر کنید ، می توانید پیازها را با احتیاط برداشته و گلدان کنید. پیازها قبل از شروع به شکوفه دادن ، یک سال اضافی رشد خواهند داشت.

آفات / بیماری های شایع

لیلیوم های ببر گونه  مقاوم هستند و حساسیت زیادی به بیماری ندارند. با این حال ، آنها می توانند ویروس هایی مانند ویروس موزاییک سوسن را در خود جای دهند که می تواند به انواع دیگر نیلوفرها آسیب برساند . اگر به این بیماری مشکوک هستید ، گیاه و پیازها باید کشیده و از بین بروند (مواد را به سطل کمپوست اضافه نکنید) .

سوسک های سوسن قرمز (Lilioceris lilii) و شته ها می توانند از آفات مشکل ساز نیلوفرها باشند. بنابراین اگر متوجه آسیب دیدن برگ ها شدید ، گیاهان خود را در اسرع وقت درمان کنید.